سمعک عینکی ، همچنانکه از نامش برمی آید، این نوع سمعک مجموعه اي از دسته ها و یک یا دو سمعک می باشد. در واقع دو نوع سمعک عینکی وجود دارد.
اولین نوع به صورت فریم عینکی است که تمامی قطعات سمعک را در دل خود ( دسته ي عینک ) جا داده است.
همان طور که از اسمش مشخص است، این نوع سمعک ها نوع دیگری از سمعک هستند که در آن قطعات سمعک بر روی انتهای دسته عینک جاسازی شده اند، میکروفون در انتهای سمعک و رسیور در قسمت مسطح فریم قرار داده می شود.
برای کسانی که هر دو مشکل شنوایی و بینایی دارند انتخاب هوشمندانه ای است. حل دو مشکل شنوایی و بینایی در آن واحد با یک وسیله از مزایای این سمعک ها هست.
سمعک های دیجیتال جدید عینکی استخوانی و هوایی، روشی ظریف و کارامد برای حل مشکلات کم شنوایی ناشی از سن، کاهش شنوایی انتقالی و آمیخته همراه با حل مشکلات بینایی می باشد.
سمعک های عینکی برای افراد با افت شنوایی ملایم تا متوسط مناسب می باشد.
همچنین برای کودکان کم شنوا که گذاشتن سمعکهای داخل گوشی و پشت گوشی برایشان دشوار است و آن را پس می زنند گزینه مناسبی می باشد.
اگر گوش هایتان ضعیف است و از قرار دادن سمعک داخل گوشی یا پشت گوشی حس خوبی بهتان دست نمی دهد، سمعک عینکی گزینه مناسبی برایتان است.
سمعک عینکی هوایی دقیقا مثل سمعک های متداول پشت گوشی عمل میکند. این سمعکها از راه هوایی حلزون داخل گوش را تحریک میکنند. در این سمعکها از کنار عینک و بالای دستۀ آن یک لولۀ باریک خارج میشود و صوت را به داخل گوش هدایت میکند.
سمعک عینکی استخوانی به طور ویژه برای بیمارانی که راه هواییشان بسته شدهاست یا گوش آنها به صورت مادرزادی گرفته است و راه ورود به داخل گوش وجود ندارد، مناسب است.
همچنین برای کسانی که گوششان بیش از اندازه جرم میگیرد و نمیتوانند از سمعکهای داخلگوشی استفاده کنند و در عین حال دوست ندارند دیگران از وجود سمعک روی گوششان مطلع شوند، سمعک عینکی و نوع استخوانی آن انتخاب خوبی است.
این نوع عینک برای افرادی که دچار پارگی پردۀ گوش شدهاند هم تجویز میشود.
در سمعک استخوانی انتقال امواج صوتی از راه چسبیدن دستۀ عینک به استخوان پشت گوش ( ماستوئید ) صورت میگیرد و دلیل نامگذاری آن به عنوان سمعک استخوانی همین است.
صدا بعد از دریافت از طریق رسیور و پردازش شدن از راه استخوان به حلزون گوش میرسد. لالۀ گوش هم در تحلیل و انتقال صدا کاربرد دارد.